Saya tak akan pernah mengambil kesempatan atas kebaikan awak mahupun
kebaikan yang saya lakukan terhadap awak. Seperti hari Ahad petang time awak mintak
tolong saya carikan isi-isi penting untuk pertandingan pidato awak. Malam tu,
awak layan saya dengan baik seolah-olah awak rasa bersalah jika awak tak reply
text saya kerana saya dah tolong awak.
Sedikitpun malam tu saya tak pernah berniat untuk mengambil kesempatan atas
kebaikan yang telah saya lakukan pada awak. Saya takut awak reply sebab awak rasa bersalah sebab saya tahu awak dah sayangkan orang lain malahan saya tak tahu dalam hati awak wujud lagi ke tak kehadiran saya. Awak nak saya pergi tapi saya opposite daripada awak, saya nak stay. Makin lama masa berlalu saya hilang arah, sama ada saya perlu menjaga hati saya untuk terus mencintai awak ataupun menjaga hati awak untuk melupakan awak.
Sebab malam tu jugak, saya nak mintak maaf kalau niat saya nak mintak otp dengan awak, awak anggap saya sengaja mengambil kesempatan atas pertolongan saya tentang pidato tu. Tak awak. Saya tak akan buat macam tu. Saya ikhlas tolong awak and bila2 awak nak minta tolong, saya akan tolong awak sedaya upaya saya. Awak nak tahu kenape saya nak otp dengan awak?
Saya jealous and geram coz saya baru nakjadi lelaki yang tak blood related dgn awak otp dengan awak. Tapi, saya tak dapat. Kalaularh malam burfday awak saya x tertido, hajat saya akan tercapai. Sekarang, bila saya dah dapat kebenaran untuk call awak, saya takut sangat nak call awak. Saya tak tahu kenape maybe sebab saya takut mengganggu awak. Tak, bukan sebab tu... saya pun tak tahu awak.
